வெள்ளி, பிப்ரவரி 25, 2011

Roommates..

அமெரிக்காவில் நான் இது வரைக்கும் வாழ்ந்த மொத்த18 வருடங்களில் கிட்டத்தட்ட 8 வருஷங்கள் பலவிதமான roommate கள் என்னக்கு இருந்தன. மொத்த எண்ணம் 26!!! சில roommate இந்தியர், வெள்ளைகாரர்கள், மலேசியா நாடார், பிரேசில், கொலம்பியா  போன்ற வித விதமான நாடுநர் உடன் அனேக அனுபவங்கள் உண்டு.. ஒரு தமாஷான அனுபவம் என் கன்னடா roommate ஓடு நடந்தது. இந்த கதைக்கு நான் கொஞ்சம் background கொடுக்கவேண்டும், ஆகையால் என் நீண்ட கதையை பொருத்து கொள்ளவும். எங்கள் வீடு garden level basement; (அதாவது, underground வீட்டிற்கு நல்ல fancy terminology). இந்த வீட்டில் இரண்டு bedroom, ஒரு living room & kitchen. முதன் முதலாக இந்த வீட்டில் தான் நான் வாடகைக்கு ரூம் எடுத்தேன். மொத்தம் மூன்று பேர் இந்த வீட்டில் வாழ்ந்தோம், ஒரு பெண் தெலுங்கு, இனொரு பெண் கன்னடா. கொஞ்ச நாட்களுக்கு பிறகு என் தெலுங்கு நண்பி வேறு ஊருக்கு சென்று விட்டாள். ஆகையால் இன்னொரு roommate தேடினோம், நான் போகும் church இல் இவ்வாறு roommate வேணும் என்று கூறியதும், ஒரு வெள்ளைக்கார  குடும்பம் தங்கள் மகள் வாடகைக்காக ரூம் தேடுகிறாள், நீங்கள் அவளை கேளுங்கள்  என்று கூறினார்கள். உடனே நான் அந்த பெண்ணிடம் கேட்டேன்; அவளுக்கு வயசு 18; ஆகையால் வீட்டை விட்டு போனால் போதும், சுதந்திரம் கிடைத்து விட்டது என்று எங்களுடன் சந்தோஷாமாக வாடகைக்கு ரூம் எடுத்தாள். என் கன்னடா roommate living ரூம் எடுத்துகொண்டால், நானும் வெள்ளைகரியும் வெவேறு bedroomai எடுதுகொண்டோம். என் கன்னடா ரூம்மடே பெங்களூர் காரியாக இருந்தாலும் அவளுடைய சொந்த origins - தமிழ் ஐஎன்கார். இவழ்ல் இந்தியாவில் உள்ள மாமிகளைஎல்லாம் தோகடித்து விடுவாள். எல்ல பூஜைகளும், நோன்புகளையும் தவறாமல் கடைபிடிபாள்.  சாமி ரூம் ஒன்று எங்கள் வீட்டில் இல்லை என்றாலும்,  ரூம் ஓரத்தில் ஒரு டேபிள் வைத்து அதற்கு மேல் சாமி படம், விழக்கு எல்லாம் வைத்து அனுதினமும் கும்பிட்டு ரொம்ப பக்தியுடன் 
இருப்பாள். நாங்கள் யாரும் அவழ்ல் பாத்திரத்தை தொட்டால் மறுபடியும்
அதை அலம்பி viduval. (OK, for some reason the tamil font won't work, and hence the rest is in english - my apologies). So back to my kannadiga roommate - In her corner where she kept the God's picture, she also had wick for the lamp along with scissors and incense and oodhupathi.
One time our vellaikara roommate (Lori) was looking for scissors and she couldn't find any around the house. .So she decided to use the scissors located on the table in the God's corner. My kannada roommate (her name translates to song - so I will call her song) comes home and finds Lori with the scissors in her hand ready to cut something. Well, all hell broke loose! Song lost her calm, I don't think she yelled at her but she came running to my bedroom saying in Tamil that Lori had used her "holy" scissors. She then proceeded to perform a whole purification ceremony to dedicate the scissors and ask God's forgiveness for the scissors being used for purposes other than lighting the lamp. Poor Lori didn't have a clue, so I had to explain the whole "don't touch Song's stuff" to her and give her some cultural education.
After this incident another thing happened which vindicated "Song" and I was responsible for this although unknowingly. It was after Christmas and Lori had received a ton of Christmas presents. She was 18 so she was messy and had her stuff all over the bedroom. There was only a "path" from the door to the bedroom, that is how messy she was. She had all the Christmas presents in a garbage bag, a big black one that could easily hold a 60 inch person like myself. Since it was end of the year, we were cleaning all our rooms so we can get rid of old stuff and give it to the Salvation army (they accept old clothes, old everything) - I guess it was our own version of boghi, except we didn't burn anything). So we packed all our old clothes and other stuff and put them in those big black garbage bags and left them in the corridor so I could take them the following day. I had no idea that Lori had left her bag with all the Christmas presents also in the hallway since she didn't have any place in her room. So I wake up next day piled up all the bags from the corridor, took them to the Salvation army and dumped them. A week later, Lori decides that she is going to wear the expensive sweater and jeans that she got for Christmas but she could not find them anywhere. So she asks me if I had seen a big garbage bag with stuff in it. I said - yes of course I just took them to the Salvation army. Well she proceeded to cry and weep and yell all at the same time. I couldn't figure out what was going on, until between sobs she proceeded to tell me that the bag contained all the Christmas presents. Now I feel horribly terribly, horribly terrible I can't express how much; So we rush to the Salvation army godown to see if they have any of her stuff. She couldn't find any of her stuff! They had already shipped them, sold them or God knows what happened to them. So I felt very bad and spent $250.00 of my hard-earned assistanship dollars (I got only $700.00 per month at that time) to buy her some of the stuff; I know I replaced may be only 1/4th of her gifts. But it was a valuable lesson for me. In retrospect it is so funny but it wasn't at that time.
Moral of the story: Clean your room and don't leave garbage in the corridor..
Gujili

3 கருத்துகள்:

  1. Moral of the story: dont live with a eighteen year old. It was a funny story, good one.
    Karaiyan.

    பதிலளிநீக்கு
  2. Moral of the story:"Penn yendraal ,peyum irangum"
    Nice one.Excellent recollection.
    I used to keep our old clothes in front of the room of the incharge of the Mosque.Everyweek a pickup comes and collects it,to be flown to poor Africa.
    BHAI

    பதிலளிநீக்கு
  3. Moral of the story..vellaik kaarap pen yenraalum they will cry.
    Assuming it is not neelik kanneer.

    Chocks

    பதிலளிநீக்கு