சமீபத்தில் தொலைகாட்சியில் காதல் திருமணம் செய்துகொண்டவருக்கும் அவரின் மாமனார் அல்லது பெண்ணை பெற்றவருக்குமான ஒரு உரையாடல் நிகழ்ச்சி பார்த்தேன், அதில் காதலில் எவ்வளவு கஷ்டங்கள் பட்டு காதலித்த பெண்ணை கைப்பிடித்தார்கள் என்று விவரித்தார்கள், தன் காதலித்து திருமணம் செய்துகொண்டதால் எவ்வளவெல்லாம் கஷ்டப்பட்டோம் என்பதை மாமனார்கள் விவரித்தார்கள். இதில் என்ன ஒரு வேடிக்கை என்றால், வெறியுடன் காதலித்து, காதலித்த பெண்ணை பல இன்னல்களுக்கு இடையில் கைபிடித்த இந்நாள் தந்தையர்கள் தங்கள் பெண் காதல் திருமணம் செய்வதை ஒப்புக்கொள்வதில்லை, ஒருவர் தன் மாமனார் பட்ட துன்பங்கள், அவமானங்களை பார்த்ததால் தான் பெண் குழந்தையே பெற்றுக்கொள்ள வில்லை என்றார், ஒரே மகன் மட்டும் போதும் என்று நிறுத்தி கொண்டதாக கூறினார். தன் மகளும் காதல் திருமணம் செய்துகொண்டு எனக்கும் கஷ்டங்கள் கொடுத்து விடுவார் என்று எண்ணி பெண் குழந்தையே பெற்றுக்கொள்ள வில்லை என்று மேலும் கூறினார். இதை அனுபவம் சொல்லித்தந்த பாடம் என்பதா? இல்லை escapism என்பதா?
ஒரு நல்ல விஷயம் அனைவரும் தங்கள் மாமனார்களிடம் அவர்களால் ஏற்பட்ட கஷ்டங்களுக்காக வருத்தம் தெரிவித்து கொண்டார்கள். காதல் மணம் புரிந்தோர், மணம் புரிந்து காதலிப்போர் இதைப்பற்றி எழுதலாம்.
கரையான்.
There are so many angles,justifications for every one regarding KAATHAL.It is not so easy to have a fixed opinion about love as it changes when we cross stages in life.What I thought in my school days is different in college days,after marriage,after having my daughter,after the age of 40...I may change my views when I become grandfather.
பதிலளிநீக்குFrom a Hindi movie I saw recently the memorable dialogue is "DON"T ADD DAYS TO LIFE.ADD LIFE TO DAYS" It's true for all emotions in life
chocks
It is true,The view on Kathal changes as we get more and more matured, the experiences in life also play. "Add life to days" ....nice line.
பதிலளிநீக்குkaraiyan.
Onnume puriyuwillai.Mudhalle,KADHAL naa yenna wendru sollungal.
பதிலளிநீக்குBHAI.