அரபு நாடுகளில் பணி புரிவோரில் பெரும்பாலோர் முகவரி இழந்தோர்தான். ஐரோப்பிய, அமெரிக்க நாடுகளில் பணி புரிவோர் குறிப்பிட்ட காலம் அந்த நாட்டிலேயே வாழ்ந்தால் அங்கு குடியுரிமை பெரும் வாய்ப்பை பெறுகிறார்கள், ஆனால் மத்திய கிழக்கு நாடுகளில் வசிப்போருக்கு எத்தனை ஆண்டுகள் அங்கு வசித்தாலும் குடியுரிமை கிடைக்காது.
சொந்த மண்ணுக்கு ஆண்டுக்கு ஒருமுறையோ / பல்லாண்டுகளில் ஒரு முறையோதான்
விஜயம் செய்ய வாய்ப்பிருப்பதால், பிறந்து வளர்ந்து வாழ்ந்த ஊருக்கு விருந்தாளிபோல்தான் சென்று வர வேண்டிய கட்டாயம், காலம் உருண்டோடி விளையும் மாற்றத்தால் ஊரில் வசிக்கும் மற்றோரால் மறக்கப்படுகிறோம், பால்ய நண்பர்கள், அண்டை அயலார் என பலரும் உரு மாறி விடுவதாலோ, இடம் மாறி விடுவதாலோ சொந்த மண்ணில் அன்னியப்பட்டு போகிறோம். சென்ற தாயக விஜயத்தின் போது மனைவியுடன் கடைக்கு சென்றேன், கடைக்காரர் என் மனைவியை மிக பணிவோடு வரவேற்றார்,"வாங்கம்மா, சௌக்கியமா இருக்கீங்களா" என்றெல்லாம் விசாரிப்பு வேறு, பக்கத்தில் நின்ற என்னை பெரிதாக கண்டு கொள்ளவே இல்லை, நம்ம ஊருல நம்மள தெரியல என் மனைவிய தெரியுதே என்று ஆச்சரியப்பட்டு போனேன்.(நம்ம விட மனைவி பேமசா இருக்காங்களேன்னு ஒரு சின்ன பெருமைதான்....), அவர் என் சகோதரனின் client அவர் வழக்கு சம்பந்தமாக எங்கள் வீட்டுக்கு வரும்போது என் மனைவி அறிமுகமாகி இருக்கிறார், இதன் காரணமாக உள்ளூரில் கடைக்கோ,வங்கி, கோவில் எங்கு சென்றாலும் "நான் இன்னாரோட அண்ணி" என்று அறிமுகப்படுத்தி கொள்கிறாள். "உங்க பேர சொன்னா யாருக்கு தெரியுது" என்று நக்கல்/குத்தல் வேறு.
"சொந்த மண்ணில் முகவரி இழந்த" கரையான்.
Welcome to losing identity! Soon you will be known as your children's (by their names - akshaya's dad etc) parents and will lose your name too.
பதிலளிநீக்குGujili
Already i am "Gayathri's father", recently i called a friend of mine he was on vacation in chennai(is working in saudi arabia), he could not recognise when i said Dr.Kumaran, then i introduced myself as Gayathri's father, then he realised who i am?........it is good feeling to be called some one's father, someone's husband...etc...
பதிலளிநீக்குkaraiyan.
Someone's [wife's]maid yendru,sollaamal irundhaal sari.
பதிலளிநீக்குBHAI.