எனது மத்திகிரி ப.கே.ப . அனுபவங்களை எழுதும்படி கறையானும் ,பீரின் அனுபவங்களை எழுதும்படி குஜிளியிம் கூறியுள்ளனர். என் தரப்பிலிருந்து எழுதுவதற்கு ஏதும் இல்லை.அங்கு எனது நேரம் பின்வருமாறு கழிந்தது.வகுப்பு முடிந்ததும் முற்பகலிலும் பிற்பகலிலும் கிரிக்கெட் விளையாடுதல்,இரவில் கார்ட்ஸ் ,அதிகாலையில் VAS வீட்டிற்கு சென்று ஆஸ்திரேலியாவில் நடந்த கிரிக்கெட் மட்சுகளை டீவீயில் பார்த்தல் ,விடுமுறை நாட்களில் பெங்களூரில் உள்ள அண்ணன் வீட்டிற்கு செல்தல் .இருப்பினும் ஐந்தாண்டு கல்லூரி ஹோச்டல் வாழ்கையை விட ,இங்குள்ள மூன்று மாத வாழ்கை பிரமாதம். ஒரு கூட்டு குடும்பமாக வாழ்ந்தோம்.புத்தாண்டு தினத்தன்று இரவு நேர GET TOGETHER இல் ,பிரியப்போகிறோம் என்று பேசும்போது அழுது விட்டேன்.
பீர் ஒரு சாது.CD பட்சினர் ஜோடி சேருவதிலேயே மதிகிரியை களித்தனர். AB பட்சிப்போல் ஒரு உள்ளார்ந்த அன்பு,கேலி,கிண்டல் ,SPORTIVE தன்மை அவர்களிடம் இல்லை. வால்க வளமுடன்,
பாய்.
Bhai,
பதிலளிநீக்குI would have to say that all our lives were quite similar to yours in Mathigiri with breakfast, reading Karayan's pa ke pa on the wall to see the updates on nayooran, gujili gfk to name a few then doing some "pretend" work in the farm, lunch with some usual teasing and commotions here and there in the mess hall, naps in the afternoon or a bicycle ride with some rentals that were available, some tiffin in the evening, some more hanging out and doing nothing and dinner with the usual loud banging voices and more commotion and fun and late into the night talking stories and then bedtime and it was heavenly. Ah that life seems like a dream now...
Thanks for bringing back the memories
Gujili
Bhai:
பதிலளிநீக்குIn mathigiri, my days were similar too. Wake up, go do signing of relevant register. Pretend to learn. Post letter to ManiKonaar.Read Pa Ke Paa. Rent cycle, sleep. Go to Uthappam place and eat. Get mail. Weekends were in Bangalore in my Athai's place. Get clothes washed, have home food. Back to Mathigiri have fun as usual. Life was great!
GFK