தொழில்முறை ஆபத்துகள்

சமீப காலமாக எங்கள் பண்ணையில் புருசெல்லோசிஸ் அல்லது மால்டா பீவர் பிரச்னை மிக பெரிய அளவில் விஸ்வருபம் எடுத்துள்ளது. எங்கள் முதலாளியின் குடும்பத்தில் ஏழு பேர் ஒட்டக பால் குடித்ததால் இந்த நோயினால் பாதிக்கப்பட்டு உள்ளார்கள், மேலும் ஒட்டகப்பண்ணை யில்  பணி புரியும் பணியாளர்களில் பத்து பேர், எங்கள் குதிரை பிரிவில் பணிபுரிபவர்களில் நான்கு பேர்(இவர்கள் ஒட்டகப்பால் குடித்தவர்கள்), ஆடுகள் பிரிவில் பணிபுரிபவர்களில் இரண்டு பேர் என பலரும் பாதிக்கப்பட்டு உள்ளார்கள். நான் ஆறு மாதங்கள் முன்னாள் ஒட்டகப்பால் குடிப்பதை நிறுத்தி விட்டேன், என்றாலும் எனக்கும் வந்திருக்குமோ என்ற பயம் கடும் மன உளைச்சலை ஏற்படுத்தி விட்டது.  ஒட்டகப்பால் குடித்தது மட்டும் அல்லாமல், கடந்த மூன்று மாதங்களில் ஐந்து dystocia ஒட்டகங்களில் சிகிச்சை அளித்துள்ளேன், இந்த ஐந்து dystocia களுமே குட்டி இறந்து வெளியே வர முடியாததால் பிரச்னை ஆனவை, ஒரு ஒட்டகம் கிட்டத்தட்ட இரண்டு நாட்களாக கஷ்டப்பட்டு கொண்டிருந்தது, (இரண்டு நாட்கள் காத்திருந்து அதன் பின்னரே எனக்கு சொன்னார்கள்) குட்டி மற்றும் ப்லாசெண்டா உள்ளேயே அழுகி அதை வெளியில் எடுப்பதற்குள் எனக்கு மயக்கமே வந்து விட்டது(அவ்வளவு துர்நாற்றம்). இப்படி கிட்டத்தட்ட புருசெல்லா அறிகுறிகளுடன் வந்த ஒட்டகங்களை சிகிச்சை செய்ததால் அனேகமாக எனக்குதான் முதலில் வந்திருக்கும் என முடிவே செய்து விட்டேன். இதில் சில நாட்களாக இரண்டு கால் மூட்டுக்களிலும் வலி வேறு, எனக்கு மால்டா பிவெர்தான் என முடிவே செய்து விட்டேன். அடுத்து என்ன சிகிச்சை, இங்கேயே எடுத்து கொள்வதா, ஊரில் சென்று சிகிச்சை எடுத்து கொள்வதா என பல வகையான  எண்ண ஓட்டங்கள், நமக்கு அதெல்லாம் வராது என்ற ஒரு அசட்டு துணிச்சல் என்பதை விட பிரச்னையை முகம் கொடுத்து சந்திக்க பயம் என்றுதான் சொல்ல வேண்டும், ஒரு வழியாக மனதை திட படுத்திகொண்டு மருத்துவ மனை சென்றேன், மருத்துவரிடன் எடுத்து கூறி புருசெல்லோசிஸ்-க்கான பரிசோதனை செய்ய வேண்டி கொண்டேன், அவரும் பரிசோதனை கூடத்திற்கு எழுதி கொடுத்தார், ரத்த பரிசோதனை செய்ய இருபது நிமிடங்கள் ஆகும் என்று கூறினார் அங்கிருந்த பெண், அந்த இருபது நிமிடங்கள் (விவரிக்க முடியாத கணங்கள்...) முடிந்து அவர் என்னிடம் முடிவை கொடுத்து நெகடிவ் என்று கூறியவுடன் அவரை தலைக்கு மேலே தூக்கி தட்டாமாலை சுற்ற வேண்டும் என்று எழுந்த ஆர்வத்தை அடக்கி கொண்டு வீடு வந்து சேர்ந்தேன், சந்தோஷத்தில் பறந்து வந்தது போன்ற ஒரு பீலிங்.....நாங்கெல்லாம் யாரு கொசுவுக்கே மலேரியா குடுக்குற ஆட்கள் எங்களுக்கெல்லாம் நோயாவது வர்றதாவது...என்று இப்ப சொல்லிக்கிட்டு திரியறேன்...போன வாரம் பூரா நடுங்கிகிட்டு திரிஞ்சது எனக்கு மட்டும் தெரிஞ்ச ரகசியம்.....

கரையான்.

(யாருப்பா பிளாக் செட்டிங்கை  மாற்றியது, பிளாக் உல் நுழைய வழி கண்டு பிடிப்பதற்குள் மண்டை காய்ந்து விட்டது.)