செவ்வாய், மார்ச் 10, 2009

yaaah

மதிய உணவு இடைவேளைக்கு பிறகு நரசிம்மனின் dairy science வகுப்பில் மும்முரமாக கண்ணை திறந்து வைத்துக்கொண்டு தூங்கி கொண்டு இருந்தோம் பெரும்பாலான நண்பர்கள், சிலர் பின் வரிசையில் நிம்மதியாக படுத்து தூங்கி கொண்டு இருந்தார்கள். அப்போது Dr. கதிரேசன் அவர்கள் NCC யில் இருந்த நண்பர்கள் தங்களின் உடை மற்றும் பூட்ஸ் திரும்ப ஒப்படைக்க வில்லை என அது பற்றி விசாரிக்க வந்தார். அவர் வந்து கிட்ட தட்ட பத்து நிமிடம் அர்ச்சனை செய்தார், யு பீபில் ஆர் நாட் ரிடர்நிங் த பூட்ஸ் அண்ட் யுனிபார்ம், ஐ ஆம் டெல்லிங் மேனி டைம்ஸ் யு ஆர் எக்ச்பரிமேண்டிங் மை பேஷன்ஸ் (பொறுமையை சோதிக்கிறீர்கள்), யு திங்க் யு பீபில் ஆர் பிக் , என்று கூறி நிறுத்தி விட்டு "என்ன நீங்கெல்லாம் அவ்வளவு பெரிய ஆட்களா" என தமிழிலும் கேட்டார்,உடனே பின்னால் படுத்திருந்த நம் நண்பர்களில் ஒருவர்"yaah" என கூறியதும், அவர் முகத்தில் எள்ளும் கொள்ளும் வெடிக்க ஆரம்பித்து விட்டது. அவருடைய கோபம் மேலும் பல மடங்கு அதிகரித்து விட்டது,"ஹூ இஸ் தட் .... ஹூ இஸ் தட் " என கேட்டுக்கொண்டே gallery ஏற ஆரம்பித்து விட்டார், உட்கார்ந்திருந்த நாங்களெல்லாம் மிகுந்த டென்சன் ஆகி விட்டோம், நல்ல வேலையாக சில படிகள் மேலே ஏறியவர், என்ன நினைத்தாரோ திரும்பி சென்று விட்டார்.

கரையான்.

2 கருத்துகள்:

  1. Yes I seem to vaguely remember this incident also. Since I was also in NCC, I remember how Kadiresan treated all our classmates. Yeppodhum Kanna binnantu thittuvaar!!
    I know he also had some pet students - our great thanganirmala was one of them...
    Oh the good old days!!
    Gujili

    பதிலளிநீக்கு
  2. When Kathir was climbing up ,we –the big pupil-started staring at him and he returned back.
    BHAI

    பதிலளிநீக்கு